Songül ÖNDER

Korkma

  • 7
  • 2
  • 1209

Her şey güzele çalındığında ağzına;

ve tam hayat seni heveslendirdiğinde, asıl malzemesini koyar önüne.

Bu kadar mutluluk depolama yeter sana.

Harekete geç ve savaş dercesine getirir karma karışık ipliği önüne.

Düğümlenen yeri çözmeyi veya koparmayı;

karışmışlığa kibrit çekip elde sıfıra sıfır kalmayı,

ya da tek tek bileğin ahenkle dans ede ede yumağına sardığın iple sıcacık atkı örmeyi sana bırakmıştı hayat.

Kışın ayazlığını unutursan dona kalacak, sabredersen karın keyfini çıkaracaksın.

Ya Paşa Paşa baştan çekeceksin zorluğu ya da boş boşuna bekleyeceksin sonunu’ dercesine.

hayat tüm ahengi ile devam edecekti yine, ya bir artı senle ya bir eksi ile.

hayatın kendine bir sınavı değil bu, başlı başına senin imtihanın.

Korkma.

Korksan bile başını kaldır ve vücudunu dikle, bu seni korkusuz gösterecek elbette.

Korkanın sırtına daha fazla yük verirlerde, dik yürüyenin sırtındaki yükler gözükmez bile.

Yol senin yolun. Gül bahçesinden, dere kenarından ya da bir şimşir ormanından yürümek elinde.

İçinde kaybolmak bile güzel, kendini kaybetmediğin sürece.

Yorum Yap

Yazarın Diğer Yazıları

Korkma

  • 7
  • 2
  • 1209

İnsan İnsana Şifa mı Düşman mı?

  • 2
  • 1
  • 954

Can Çekişen Dünya ve İnsanlık

  • 1
  • 7
  • 935