Geçen hafta İngiltere'yi yenerek Avrupa Şampiyonu olan Ampute Türk Milli Takımının morale ihtiyacımız olan şu günlerde bizleri nasıl da gururlandırdığını kelimelere dökmek adeta imkansız. Sahadaki mücadeleleri öyle samimi, öyle içten, öyle çıkarsızdı ki duygulanmamak elde değildi. Tek istedikleri giydikleri formanın hakkını vermek, ülkelerini gururlandırmaktı.
Oyuncularımızın her birinin farklı hayat hikayeleri vardı. Kimi çok iyi bir askerken mayına basarak ayağını kaybetmiş, kimi trafik kazası, kimi tarlada çalışırken, kimi motosikletle seyir halindeyken…
İnsan yürekten inanınca, ekip ruhunu yaşayınca oluyor gerçekten. Ama, ben bu müthiş başarının bir de sokaktaki günlük yaşantımızdaki karşılığına değinmek istiyorum. Sahada canla başla mücadele eden o engelli ama yürekli adamları izlerken Türkiye'deki engellilerin yaşam koşullarını düşündüm, üzüldüm doğrusu…
Maalesef ülkemizde yeterince rahat bir yaşam hakkı tanımıyoruz engelli insanlarımıza. Sadece sokakta değil, devlet kurumlarında, umumi yerlerde gereken saygıyı göstermiyoruz. Mesela, hastanelerde hepimiz asansör bekleriz değil mi? Ama genellikle arkamıza bakıp acaba engelli hasta ya da yaşlı var mı diye düşünmeyiz. Çünkü en önemli iş kendi işimizdir! Otoparklarda engelli araçlarına tahsis edilmiş yerlere araçlarımızı park ediyoruz, kaldırımların görme engelliler için yapılmış sarı taşlarını lüzumsuz yere işgal ediyoruz. Birçok yerde de bebek arabası ve engelli arabası için gereken kaldırımsız geçişleri yapmayı ihmal ediyoruz.
Yani sonuç olarak maalesef engelli ve dezavantajları insanlara karşı gerekli hassasiyeti göstermiyoruz. Oysa, engelli kimselere yapılacak her türlü iyilik ve yardımı sadaka olarak değerlendiren bir dinin mensupları olarak bu konuda hassasiyet göstermesi gereken bir toplum olmalıyız. Bu değerlerimizden neden bu kadar uzak davranışlar sergilediğimizi sorgulamalıyız bence…
Değnekleriyle sahada İngiltere'yi yenen Ampute Milli Takımına övgüler yağdırmak kolay, zor olan onların hayatlarını kolaylaştırmak, haklarına saygı duyarak onlara olan desteğimizi göstermek…
Toplum olarak hakettikleri desteği vererek hayatlarını kolaylaştırmak dileğiyle…
